Tarihe ışık tutan bir eser: Bizi Kimlere Bırakıp Gidiyorsun Türk?
Türkiye İş Bankası kültür yayınlarından çıkan Selahattin Günay (1890-1956)’ın Suriye ve Filistin Anıları “Bizi Kimlere Bırakıp Gidiyorsun Türk?” kitabı tarihimizi, tarihi sorumluluğumuzu bilmek, anlamak, anlamlandırmak ve anlatmak açısından değerli bir eser..
Kitaptan bir bölüm şöyle:
Genç Arap'ın acı veren vedası
Hareketimizden bir saat sonra bir seyyar aşiretin içersine düşmüştük. Derhal kılavuzu soluma aldım. Tüfekler kucağımıza ağır ağır yolumuza devam ettik. Cenanmb-ı Hak kadir-i mutlaktır. Koca aşiretten hiçbir fert ayakta değildi. Hiçbir köpek de havlamıyordu. Böyle sakin bir durumda aşireti geçtik.
Birinci büyük tehlikeyi atlatmıştık. Are'ye kadar yolda bir şeye rast gelmedik. Şafakta evvel Are'ye gelmiştik. Selim Paşa Atraş'ı adamlarına sordum. "Üç gün evvel Şam'a gitti" dediler. Bu ayrılış o kadar hazindir ki, bunu layıkıyla izaha imkan göremiyorum. Yalnız şu kadar söyleyeyim ki, bu ayrılıkta duyduğum hüzün ve elemi babamdan ve baba ocağından ayrılışının duymamıştım. O canım yerleri belki bir daha görmemek üzere terk ediyor, vatanın bu parçasını öksüz ve yetim bırakıyordu. İki gözümüz iki çeşme gayri ihtiyari boşanıyor her attığımız adımı artık hasretle geride bırakıyordu. Ah o ne acı anlar ve günlerdi.
Nereden ve nasıl haber almışsa tam vedalaşıp kaleyi terk ederken büyük kapıdan çıktığımda, tahsil görmüş yirmi beş yaşlarında bir Arap delikanlısı karşıma çıktı. Onu uzaktan görür ve bilirdim. Fakat konuştuğumuz bir şahsiyet değildi. İki elimi öptü "Ah siz ve siz Türkler bizi Kimlere böyle bırakıp gifiyorsunuz ya Selahattin? Arkanızda koca bir tarih bırakarak buradan ayrılıyorsunuz. Ne yazık ki biz sizleri bulamayacağız" diye hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve ayakta duramiyordu. Sonra kalenin duvarına dayandı. Ne çare ki ben yolumdan kalamazdım.
