Ah Be Yıldıray
İlk başta bir yemin ettik Yıldıray
O yemin ki semada kayıtlı durur
Ne çirkef zamana yettik Yıldıray
İhanet şekavet, kol gezer durur
Ocakta pişmiştik Yesevî gibi
Kürşat’ın yeminli kırk eri gibi
Alparslan, Fatih’in askeri gibi
Alınan terbiye, özlerde durur
Ocağa Lidere hizmet etmeye
Ardında sapmadan yolu gitmeye
Can denen nedir ki feda etmeye
Azmimiz taptaze, dirice durur
Biz diri oldukça, delirir hain
Kudurur Ülkücü geçinen lain
Hevesi kursağına, oturur daim
Kalemler tarihe not düşer durur
Hesabı şaşıyor dışta caninin
Uykusu kaçıyor, içte hainin
İçte de dışta da cümle lâinin
Hevesi kursakta ekşiyip durur
Kalem kılıçtan keskin olur Yıldıray
Keskin kalem oyun bozar Yıldıray
Bu günleri tarih, yazar Yıldıray
Gerçekler aşikâr karşıda durur!
Mehmet Ayhan Günaydın
2 Temmuz 2025/Ankara
Can dostum, Ülküdaşım, keskin kalem
yazar Yıldıray Çiçek’e ithafen…
***
Unuttuk
Nasıl bir devir ki, yaşanan devir
Hep kaos hep kavga sulhü unuttuk
Kargaşa son sürat, arzda kol gezer
Muhabbet firari, sözü unuttuk
Bireyde toplumda cümle ahali
Dünyada herkesin, aynı ahvali
Her milletin aynı, durumu hali
İt dalaşı makbul, özü unuttuk
Devletler top yekûn kan davasında
Büyükler zalimler, şan davasında
Mazlumlar küçükler can davasında
İnsan hakkı denen hükmü unuttuk
Yumruklar sıkılmış, cenge koşulur
Parmaklar sallanır, öfke konuşur
Küffar birlik olmuş, toplu vuruşur
Mü’min darmadağın teki unuttuk
TekBir’di oysaki dinin özeti
Birlikti övülen Mü’min hasleti
Kur’an’da Hakk sözü onca ayeti
Yüzünden okuduk özü unuttuk!
Mehmet Ayhan Günaydın
