Bir resim tahayyül ediyorum, temsilidir. Günümüzde karşılığı vardır veya yoktur bilinmez.
Ülkücünün yolu gün gelir kendisine burun kıvıran, horlayan, ötekileştiren sağ mahallelere düşer.
Sağ dediğimiz yer tilki mizaçlıdır. Sinsidir. Pragmatizmin nirvanası yaşanır oralarda. Hatta haramın bile. Bizdeki sağ İngiliz siyasetinden mülhem organize olmuştur. Yolu oralara düşmüş Ülkücünün geldiği yer çilelidir, yolları taşlık ve pıtıraklarla doludur. Ama dühul olduğunu zannettiği yerde kendisine yapay iltifatlar çoktan başlamıştır. Etrafı şatafat ve ışıltıyla örülmek üzeredir. Birden boyut değiştirmeye zorlar iradesi kendisini. Artık "ben neymişim" zehri damarlarında usul usul seyrisefer yapmaktadır. Yeni çevresinden makul şeyler, makul kimlikler istihsal etme çabasına düşer. Geldiği yerin beş bine yakın şehidinin kan hakkıyla oluşturduğu birikim ve güzergahının kıymetini, değerini algılamaktan uzaklaşmıştır. Yeni çevresindeki iltifatlar, övgüler gözlerine bağ, dimağına kilit olmuştur. Artık "ülküdaşım" dediklerine tavrı tepedendir. Onlarla konuşurken bile tariz tonlarına mahkum olmaktan kendini alamamaktadır. Çileli yollarda oluşturulmuş yol arkadaşlıkları ve sadakat duygusu ona haz vermez olmuştur...
Ne var ki, ülkücülüğün bir naturası vardır, bir doğal gelişimi vardır. Yeni çevre bunu hiç unutmaz, gün gelir bizimkinin gördüğü rüyaya THE END der, sağın tüm fraksiyonları; bölücüsü, liberali, dergahçısı bundan alacağını almıştır artık.
Doğduğu yere döner, dönmesine de bir kere doğduğu yerdekiler incinmiştir. Ne şatafat ve övgülerine kapılıp tekmeyi yediği yere dönmesi mümkündür, ne de doğduğu yerlerde başını kaldırıp yüzlere bakacak mecali vardır bundan sonra...
***
Arkadaşlar!
Ülkücü Hareketin makbulu da, referans noktası da Başbuğ Alparslan Türkeş'tir. Mefahirleri ise şehitleridir. Başka makbullar, referanslar, iftihar noktaları aramanın sağlayacağı bir fayda da yoktur.
14 Nisan 2025
Halil Kaya
