Ülkücü Reis / CEBECİCE

Tarih: 18.03.2024 14:49

Bugün 18 Mart Şehitler Günü….

Facebook Twitter Linked-in

Bugün 18 Mart Şehitler Günü….

Şehit olup yüce mertebeye kavuşanların yanısıra bir de geride kalanlar vardı… 

Ben bugün kendi ailemden o geride kalanların hikayesini yazmaya çalıştım… 

Onlar cennetle müjdelendiler… 

İnşallah bizde onlara laik evlatlar oluruz….

ANNEANNEM İLE DEDEMİN NİŞANI SİPERDE 

100 yıl öncesine gidiyoruz .. 

Çiçekler yeni tomurcuklanmış.. 

Açtı açacak… 

Çanakkale’de bir siper Yabanabatlı (Kızılcahamamlı) Demircigilden Mustafa siperde üzerine bomba düşmüş… 

Ayağı kopmuş… 

Kardeşi Ahmet görüyor onu… 

Yanına geliyor… 

“Annem beni bu günler için doğurdu” diyerek hep önde giden Mustafa son nefesini vermek üzere ....

Kardeşi Ahmet’in 3 yaşında bir kızı kendisinin de 3 yaşında bir oğlu var… 

Mustafa kardeşi Ahmet'e, "Oğlum sana emanet...kızın ile evlendir" savaş devam ediyor… 

Ahmet son kez orada görüyor kardeşini… 

Bir bomba daha düşüyor… 

Mustafa toprağın, molozların altında kalıyor... 

Şehitler kervanına katılıyor Mustafa … 

Anneannem Gülder ile Dedem Arif’in nişanı o Çanakkale’deki siperde kıyılıyor… 

Şahitliğini şüheda yapıyor… 

RAHİME ÖLÜME KADAR BEKLEDİ

Babaannemin babası İzzet Sadık… 
Birinci Dünya Savaşında şehit… 

3 çocuğu ile kalan Fadime ebemin annesi Rahime…. 

Ben doğmadan birkaç yıl önce ölmüştü Rahime ebem… 

Köyün hemen çıkışında Yılanlı Yol denen bir yer vardı… 

Anlatırlardı… 

Rahime ebem ömrünün son yılına kadar orada beklemiş… 

Uzaktan bir karartı gördüğünde “İşte İzzet Sadık geliyor” diye umutlanırmıştı… 

SARI HASAN ÇAVUŞ….

Babamın dedesi Sarı Hasan Çavuş… 

Kanı deli akan hatta bazılarının Deli Hasan da dedikleri sarışın mavi gözlü yakışıklı bir yiğit…

Tiryakioğlularının kızı Mesude ebemi düğününden, kaçıracak kadar deli… 

Muhtar şikayet eder ve askere gönderirler yıl 1907’dir… 

1911 Trablusgarp Savaşı … 

Ardından Balkan savaşı… 

Cepheler birbirini kovalar en son Afyon cephesi… 

Yunanlılar kaçarken suları zehirlemişlerdir… 

Sarı Hasan Çavuş da içmiş sudan 15 yıl süren cepheden cepheye süren mücadeleye orada doktor nokta koymuş… 

“Umut yok” demiş.. 

“Git köyüne” kimbilir hangi şartlarda köye dönmüş… 

İzmir'in kurtulduğu gününde ruhunu teslim etmiş… 

İki oğlu vardı.. 

Dedem Mustafa 13 yaşındadır… 

Babaannem Fadime ise 20’li yaşlarda … 

İki babasızı.. 

İki garibanı evlendirmiş köylü… 

Birbirlerine sahip çıksınlar diye…  

Rahmetli Mustafa dedem babasını hayal meyal hatırlıyordu... 

Bize Yemen'de şehit olan dayısını anlatırdı.... 

5 kızdan sonra doğan dayısının Yemen'de Araplar tarafından nasıl karnının deşilerek şehit edildiğini... 

Biz belki şanslı bir nesiliz... Dedelerimiz ya savaşı görmüşlerdi ya da savaşı görenlerin çocuklarıydı... 

Bu ülkenin kolay kurtulmadığını, neler yaşandığını onlardan birebir dinleme imkanımız oldu... 

Mekanları cennet olsun… 

Allah dedelerimize bizi komşu etsin…


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —