BUGÜN 7 EKİM…
*MUSTAFA PEHLİVANOĞLU…
1970’LERDE Kİ ÜLKÜDAŞLARIMIZIN MÜCADELESİ BİR KAHRAMANLIK DESTANIDIR.
O YILLARIN…HAYALİ, DOSTLUĞU, YAŞANMIŞLIĞI VE ÜLKÜDAŞLIĞI
CİHAN DEĞER.
12 Eylül zulmünün cellatları tarafından idam edilerek şehit düşen 1978/Ulucanlar 2.Koğuştan Can Ülküdaşım Mustafa PEHLİVANOĞLU’nun ṣehadetinin 45. yılı…
Allah rahmet eylesin, nezd-i ilahi de makamı âli olsun inşallah.
Mamak mahkeme salonunda vatan sevdalılarına bir gözü SALYALI KUDUZ KÖPEK diğer gözü ENGEREK YILANI gibi bakan savcı Nurettin SOYER, hakim müsveddesi Hamdi SEVİNÇ, merhametsiz Mamak komutanı Albay Raci TETİK, işkenceci Pol-Der’li başkomiser ve amirler Zeki KAMAN-Dürüst OKTAY’ı vs. iğrenerek ve LANETLE anıyorum.!
Başta şehidimiz Mustafa PEHLİVANOĞLU olmak üzere ülküdaşlarıma akılalmaz işkenceler uygulayan bu zavallıların bazıları “yorganlara bulaştırarak” ve bir kısmı ailelerinden boşanarak kimsesiz ve sevgisiz bir şekilde GEBERMİŞLERDİR!!
Darbeci din düşmanları Allahın adaleti; yüzlerinden nuru alır, altına bez bağlatır, yataklara pisletir, lanetli kavmin kırıntıları...
-Bu dünya ölümlü dünya. Size de kalmadı efendiler.!
Geçen dönem…Nurettin Soyer’in oğluna oy veren, verdiren kimseleri asla ülkücü olarak görmüyorum, yalandan şehitlerimize paylaşım yaparak anmalarını kabul etmiyorum.
Onları… sinsi münafık Dırar Mescidi’nin günümüz fitne fesat temsilcileri olarak görüyorum.
Canlar...Kinci insan değilim ama ülküdaşlarıma yapılan işkenceleri ve zulmü ASLA affedemiyorum.!
1970'lerdeki ülküdaşlarımın mücadelesi bir kahramanlık destanıdır.
O yıllarda ülkücü mücadelede yer almış olanların hepsi birer kahramandır.
1970'li yıllarda o şanlı mücadelenin içinde yer almış olmaktan her zaman gurur duydum.
Bu durum benim en şerefli mirasımdır.
O YILLARIN…HAYALİ, DOSTLUĞU, YAŞANMIŞLIĞI VE ÜLKÜDAŞLIĞI CİHAN DEĞER.
Dava ve ülkü arkadaşlarımıza karşı bitmeyecek bir vefamız, eksilmeyecek bir muhabbetimiz vardır…Her vakit duamız odur ki;
-Hak etmeyeni sevdirme bize Yarabbi.
Öyle yapmacık sevgiler, göstermelik saygılar pek tutmaz Ülkü Ocaklının yüreğinde. Ülkücü sevdimi “yürekten” sever….Yürek başka birşey…
Popüler kültürün dayatmalarını pek göremezsiniz BOZKURT Yüreklerde.
Ülkü Ocakları:
Mazinin iftihar edilecek övüncünü atiye taşıyan kutlu bir kervanı menzile ulaştırmaya ant içmiş vatan evlatlarının ilk göz ağrısı, ilk sevdası, ilk mekanıdır.
Hayatta dünyanın merkezinde olmak önemli değil… Bizi seven insanların kalbinin merkezinde olmak önemlidir.
Bir Kerkük hoyratının;
“Bu alma dört olaydı
Karnıma dert olaydı
Boynuma vuran cellat
Keşke bir mert olaydı.”
diye ifade ettiği gibi,
Ebû Cehil vahşetinin ve Ebû Lehep hiddetinin varisi olan bölücü, hain DDKD(Bugünkü PKK) DEV-GENÇ Türk Milletinin canına kastetmek için her fırsatı kullanmışlardır.
12 Eylül öncesinde,gençken yaşlanmıştık. Civan ülküdaşlarımızı kara toprağa vermekten ve Karşıyaka Mezarlığını komşu kapısı yapmaktan.
Şimdi vatani görevini yapan delikanlıların bedenleri bir “gül bahçesine” girercesine seriliyor vatan toprağına.!
Mesele...Türk Vatanının bütünlüğü, Türk Devletinin ve Türk Milletinin bekasıdır..
1980 öncesi de buydu, şimdi de bu… Bugün, aktörlerin makyajları ve sahneleri değişti sadece.
Değişmeyen bir şey var;
Vatanını canından aziz bilen “VATANPERVER TÜRK EVLATLARI.”
Dün Çanakkale ve Sakarya’da nasıl şehit düştüler ise bugün Hakkari-Şırnak-Mardin-Ankara-İstanbul-Adana-İzmir-Trabzon-Suriye ve Irak’da şehit oluyorlar.
Tek bir farkla; O gün düşmanlar ve hainler dışarıdaydılar ve yabancıydılar.
Dün de bugün de yürek yangını hep bize düşer, hamaset ise yalancı beylere. Bu memleketin asil evlatları yurdu yaşatmak için bin yıldan fazla can verirken, birileri ise boş laf üretiyor.
Şehitlerimizin katilleriyle kolkola giren İP'siz, SAP'sızlar.! Ruhi Ağabeyden; Fırat kardeşimize kadar mübarek şehitlerimizin adını ağzınıza almayın.!
Zaten yakışmıyorda! Çok komik oluyorsunuz!
Yeniden aziz şehitlerimize dönersek, Yunus Emre der ki;
“Bu dünyada bir nesneye yanar içim göynür özüm,
Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi”
Cenab-ı Allah’ın “topraktan geldiniz, toprağa döneceksiniz” buyruğuna en büyük sevgilinin, Hz.Peygamberin yanına dönmelerinde şehitlerimizin zerre üzüntüleri yoktur..
Belki şehit olmalarına sebep, kendi vatanlarında, kendi bayrağı altında yaşayanlardan gelmiş olmasıdır tek üzüntüleri..
-Mahpushaneleri…TAŞMEDRESEYE çeviren iman ve aksiyon adamlarını,
-Türk Cihan Hakimiyeti Mefkuresine inanmış bu uğurda candan ve yardan vazgeçmiş “Ülkü Gülü Civan Yiğitleri” saygıyla sevgiyle hürmetle ve rahmetle anıyorum.
Bu yüzden derim ki;
Peygamber miraca çıktı ÜMMETLE döndü,
Yunus buğday için gitti HİMMETLE döndü,
Elbet bütün insanlar gitti bir yerlere,
Kimi ELİBOŞ kimi CENNETLE döndü.
Yarım asrın tecrübesiyle deriz ki;
Her ağız “ülkücülüğü” tarif edemez, daha doğrusu bu söz her ağıza da her bünyeye de yakışmaz.
O, bir zor zanaattır.
O, aşık olmaktır, fedakarlıktır, istememektir, karşılıksız sevmektir, ölümle eğlenmektir, kutsalları şu ki;
-Vatan için yaşayıp millet için ölümü göze almaktır,
-Dünyanın bütün makamlarını elinin tersiyle itebilmektir,
-Yokluğa ve hiçliğe talip olmaktır,
-Göz önünde olmamaktır,
-Paylaşırken geride durmayı bilmektir,
-Nefsine galip gelmektir,
-Hoş görmektir...
Ha diyeceksiniz ki böylesi de
var mı.? Her elinizi attığınız yerde böylesi olsa idi dünya bu kadar rezil olmazdı... ÜLKÜCÜ, AZ BULUNANDIR.
Yukarıdaki ulvi özelliklere sahip olduğunu yakınen bildiğim Ulucanlar’dan koğuş arkadaşım, gönüldaşım rahmetli Mustafa PEHLİVANOĞLU kardeşime Allah rahmet eylesin…Kabri nur, ruhu şad, mekanı cennet oldun inşallah.
İnancımız o ki…Aziz şehitlerimizin
Nezd-i İlahi’de Makamları Âli’dir. Uğrunda can verdikleri Ulu Türk Devleti ve Aziz Milletimiz ebed-i müddet olsun inşallah.
Meram Bağları’ndan;
SEVGİLER
7 Ekim 2025
Taş Medreseli Tarih Öğretmeni:
Ali KUZENCİK
