Senin yeşilçam flimlerinden izlediğin cezaevi replikleri, koğuş ağaları, merhametli gardiyan rolleri var ya...
İşte onların hiç birisi 12 eylül zindanlarında yoktu.
İşte biz, o 12 Eylül zindanlarının fidanlarıydık.
Fidanlarıydık dememe bakma, taşıdığımız hayallerin büyüklüğü, çınarlardan daha görkemliydi...
Biz, renga renk hayallerimizle girmiştik cezaevine...
Ve cezaevi simsiyahtı;
Avlu siyahtı.
Koğuş siyahtı.
Hücre siyahtı.
İşkenceciler, siyahtan da siyahtı.
Bir tek hayallerimiz renkliydi...
Miĺli devlet.
Büyük Turan.
Ülküdaşlarımızla yeniden kucaklaşacağımız günler.
Annemize, Babamıza, kardeşlerimize, sevdiğimize, nişanlımıza, evdeşimize kavuşma hayalleri hep rénkliydi...
Bu renkli hayalleri kurarken çektirdiğimiz fotoğraflar ise siyah beyazdı...
Koğuş gibi, hücre gibi, gardiyanların ruhu gibi...
Sizin duygularınız baş tacımız ama merak ettim.
Sizin hiç cezaevinde siyah beyaz fotoğrafınız var mı?
Ruhları şad mekanları cennet olsun inşallah
