Bir yerlerde eksik var, bir şeyler eksik,
Bu yüzdendir çözülmeyen muamma…
Güneş yarım doğuyor, ay-yıldız boynunu bükmüş,
Yoksa, yeşili yavrunun tümüne yakıştıramadık mı?
Kime söyledik biz türkülerimizi?
İçimizdeki sızı, yarım kalan seferlerin ağrısı mı yoksa?
Zaman yorgun, düşünceye dalmış hayat,
Ve birileri yerin derinliklerinde , “yuh olsun size!” diye haykırıyorlar.
Yarım kalan seferlerin adına isyandalar…
Ayşe, tatili yarım bıraktı, bu yüzden kendisiyle dertleşiyor şimdi.
Nilgün, teslim etmiş kendini küfre, yabancı kucaklarda teselli arıyor…
“Dağlarda düğün var” dediler, ben mateme gittim,
Oralarda kuşlarla dertleşip hüzünlendik ve gönlümüzde ışık oldu ay-yıldız…
YARAB!
Sen bir daha gösterme Ayşe’ye tatili,
Gök kubbeyi mekân eyle Ayşe’me ..
Yıldızlar eşliğinde düğün nasip et, Ayşemle bana,
Ve ben düğüne kuşları çağırayım, bir kurt ulumasıyla…
Dağına taşına yazalım, ülkenin kurtla kuşunun kardeşliğini,
Kurtta, kuşta namusumu, özgürlüğümü simgelesin.
Ruhları ölmüşler düğüne gelmesinler,
Koca yürekler taht kursun semalarımızda,
Yağsın rahmet yağmuru,
kimse sezmesin uğruna döktüğümüz yaşları..
Yürek atışımız Toroslara selamımızla şahlansın,
Oyy! Benim sevdam ve kanım adına…
Bir yerlerde zulme baş eğenler mi var?
Öyleyse ne durursun gök, çökeceksen çök gayrı,
Hasretini çektiğim güzel, “istersen sev, istersen sevme,”
BEN BÖYLEYİM İŞTE…
Gün doğar her sabah yurduma,
Sevr’e hayal kurar satılmış bir zihniyet,
Örümcekler örer ağlarını üstümüze..
Gözleri kana bulanmış imansız zebanilerin..
Beklerler günlerce zayıf anımızı…
Ölümü marştan söyleyerek, bir yanımız ötede kalmış,
Bir yanımız eksik…
Çocuk ağlıyor, gençlik kayıp, dede yorgun,
Türklüğe çekilir hasret tespihi,
Hasret eksik kaldı, yarım bıraktı seferlerimizi,
Gönlümüz durdu, zaman ihanette velhasıl kuzeyde kaldık,
Güneye sevdamız tükendi…
Kuzeyi koruma uğruna, bir yanımız hep eksik kaldı,
Bir yanımız hep yarım ve SEVDAMIZ DERTLİ…
Selçuk Düzgün
BİR 20 TEMMUZ SABAHI
2003-GİRNE