Bir çocuk düşünün…
Kalem tutmayı yeni öğrenmiş, henüz adını yazmayı bilmiyor.
Ama savaş uçağının sesini tüm seslerden ayırt edebiliyor.
***
Her sabahı bomba sesleriyle karşılıyor.
Her geceyi yıkıntılar arasında geçiriyor.
Gökten ölümün yağdığı bir yerde, hayata tutunmaya çalışıyor.
***
İşte Gazzeli çocuklar böyle büyüyor, daha doğrusu büyüyemiyor.
Terörist İsrail’in acımasız kuşatması altında geçen her gün, bir çocuğun masumiyetine saplanan hançer oluyor.
7 Ekim 2023’ten bu yana İsrail’in Gazze saldırılarında 18 bin 500 çocuğun hayattan koparıldığı belirtiliyor.
***
Geride kalanlar ise ölümle yarışıyor.
Çünkü Gazze’de artık bombalar değil, açlık da öldürüyor.
Geçtiğimiz Temmuz ayının yalnızca ilk yarısında, 20 binden fazla çocuğun akut yetersiz beslenme nedeniyle tedaviye alındığı bildiriliyor.
***
Gazzeli çocukların açlıktan bir deri bir kemik kalmış fotoğrafları, yürekleri dağlıyor.
Netanyahu isimli cani ise bu gerçekleri dile getirenleri insani krizin boyutunu abartmakla suçluyor.
Gazze’deki durumun istismar edildiğini öne sürüyor.
***
Siyonist vandallığın, insana dair ne varsa yok etme arzusunda olduğu tüm çıplaklığıyla insanlığın karşısında duruyor.
Peki…
Söz konusu insan hakları olduğunda en yüksek standartlara sahip olduğunu iddia eden Batı, İsrail’i durdurmak için daha ne bekliyor?
***
Dünyanın bu terör devletini durdurmak adına eyleme geçmekten başka yol kalmadığını anlaması için daha ne olması gerekiyor?
Gazzeli çocukların çığlığı artık sadece Gazze’nin değil, insanlığın vicdanında yankılanıyor.
Çocuklar ölürken susan herkes, zalimin suç ortağı olduğunu göremiyor, Gazze’de yalnız çocuklar değil, insanlık da toprağa veriliyor.
