Bir duruşu olmalı insanın! Sokak lambaları gibi dimdik. Işık vermeli dibine ve etrafına. Yine de ödün vermemeli mum misali kendimizden..
“Gurur” sözcüğünü “Onur” ile değiştirmeli lügatımızdan. Eğer kuralları hiçe sayıp kuralsız yaşamaksa..
Dervişin de dediği gibi; “Millet seni beğense ne olacak beğenmese ne olacak? Kimsenin cenneti yok ki seni cennetine koysun. Sen cennetin sahibine bak.”
Bir onurunu, bir de şapkasını yanından hiç ayırmamalı insan. Koltuğunun altına onurunu, başına da şapkasını alıp “Eyvallah” diyebilmeli gerektiğinde...
İmam Gazzali der ki: “Zengin isen, kimseye ihtiyacım yok diye kibirlenme. Çünkü Allah Teâlâ bir gün seni beğenmediğin o kimselere muhtaç eder ve sana kibrinin cezasını çektirir.”
Ülkü Çınarı yavaş büyür ama kavidir. Kök salar; bazen dolu, bazen boran, bazen rüzgar vurur kırılır birkaç dalımız ve fakat çınar bu, büyür serpilir ta arşa kadar.
Unutma… “Başına gelen kötü şeyler, oturup üzülmen için değil güçlenip ayağa kalkman içindir…”
Herkese mavi boncuk dağıtanların, tavşana kaç tazıya tut diyenlerin, iki yüzlü hareket edenlerin, söz verip sözünde durmayanların, sözlerine sahip çıkmayıp inkar edenlerin, tuzak kuranların, iftira atanların, yalancı şahitlik edenlerin, dün el öpüp bugün ihanet edenlerin oyunu bozulmuştur.
Düşünür Yazar Sokrates demiş ki: “Aklınızda olanları, hayata geçirecek kadar yüreğiniz yoksa, ömrünüz cesaretli insanların dedikodularını yapmakla geçer."
Tuzaklarla dolu engelleri aklımızla birer birer aşıp mutlaka başaracağız! Sefer bizden zafer Allah’tan diyoruz.
Fikrini savunamayanlarla birlikte olamayız. Soluğu kesilince saklanıp, zoru görünce kuytuya girenlerle birlikte yürüyemeyiz.
Hak bildiğimiz, doğru olduğuna inandığımız yolda sonuna kadar gideriz. Çünkü; Hep birlikte olmanın bir olmanın şimdi tam zamanı…
Ne baskılardan yılarız, ne yolumuzdan döneriz. Ne geri adım atarız, ne dayatmalara boyun eğeriz.
Bunca pisliğin, yalanın, nankörlüğün döndüğü bir zamanda, daha iyi biri olmaya, kendimize yakışanı yapmaya çalışıyoruz hep. Sonuç hayal kırıklığı olsa bile, biz elimizden geleni yaparız diyebilmenin iç rahatlığıyla, başımız dik kalkıyoruz hepsinin altından. Bu bize yeter.
Güçlü insanları hayal kırıklığına uğratabilirsiniz ama buna devam edemezsiniz. Kırıldıklarında verdikleri değerleri geri alırlar ve hiç arkalarına bakmadan giderler...
Biz kimseyi kaybetmedik. Sade bazı insanları tanıdık. Nasıl değiştiklerini gördük. Maalesef gerçek bu...
Allah herkesi yarı yolda bırakmayan, şüphe ettirmeyen, günü için değil ömrü için isteyen insanlarla karşılaştırsın…
Zakir Tercan
