Türkiye'de CHP'nin öncülük ettiği muhalefet pejmürde haldedir.
Ancak...!
"Ancak" diyelim ve şu hatırayı anlatalım. Umarım okunur. Kıssadan hisse temin edilir.
Seksen öncesi Konya'da Ülkü Ocakları Başkanlığı görevindeyim.
İktidarda 1.Milliyetçi Cephe Hükümeti var. Ecevit, “Karaoğlan” imajıyla büyütülmüş, mavi gömleğiyle mitingler düzenliyor, attığı her adımla milletin değerleriyle savaşıyordu.
Bırakmak zorunda kaldığı CHP-MSP hükümetinin yıpranmışlığı da sırtındaydı.
Milletle cebelleşerek başarılı olunamayacağına inanan bizler zannediyorduk ki; CHP bitiyor. Ama Ecevit seri mitinglerine devam ediyor, bu mitingler coşkulu kalabalıklara dönüşüyor. Yine bu mitinglerle sol iyice zıvanadan çıkıyor, miting mahalli mücavirinde ne kadar ülkücü ile karşılaşırlarsa saldırıyorlar, kendilerinden olmayan iş yerlerine zarar veriyorlardı.
Nihayet Konya'da da bir miting yapma kararı aldılar. Bu mitingten önce Ocak Başkanı olarak MHP Genel Merkezine çağrıldım. Miting tarihinde solun taşkınlık ve saldırılarına gerekçe oluşturmayalım diye hiç bir ülkücünün Konya'da sokağa çıkmamasını sağlamamız istenmiş, teşkilatın iradesi hilafına sokağa çıkıp da her hangi bir saldırıya muhatap olana sahip çıkılmayacağının bilinmesinin özellikle duyurulması tembih edilmişti.
O diyalog esnasında o tarihte Gençlik Kolları Genel Başkan Yardımcısı olan Türkmen Onur Bey "Kardeşim bu Ecevit bu politika ve çirkefliğiyle sıfırı tüketmiş olmalıydı. Ama mitinglerinde izdihamdan çatılar çöküyor" demişti, hiç unutmuyorum.
Gerçekten de bir iki şehirde Ecevit'in mitingini izlemek için çatılara çıkanlar yüzünden çatılar çökmüştü.
O mitinglerde dikkat çeken bir şey daha oluyordu. Sol militanlar CHP parlamenterlerinin beylik tabancalarıyla ülkücülere ateş ediyorlardı. Konya mitingine ise senatör, milletvekili 180 parlamenterin katılacağını öğrenmiştik.
Mitinge vehamet kazandıran hususlardan birisi de bu idi.
Biz Ecevit ve CHP'nin ilk seçimlerde bozguna uğrayacağını beklerken, her türlü şirretine rağmen (CHP'nin), Milliyetçi Cephe Hükümetinin devraldığı ekonomik defoyu absorbe edememesi yüzünden 1977 seçimlerinde CHP tek başına hükümet kurmasına ramak kalan bir oy alarak, 214 milletvekiliyle meclise girebildi. Hükümet kurma salt çoğunluğu o tarihte 226 idi. Nitekim bir kaç ay sonra da satın aldıkları 11 milletvekili ve Demokratik Partinin (1) milletvekilliği desteğiyle tek başına hükümet oldular. Ve Cumhuriyet tarihinin en kanlı ve karanlık dönemlerinden birini yaşattılar ülkeye.
Diyeceğim odur ki, muhalefetin dağınıklığına, belediyelerinin yolsuzluklarına falan güvenilmesin.
Bu ülkede seçmen eğilimlerini belirleyen unsurların birinci sırasında ekonomi gelir. Hele hele bu günkü gibi ligtlaşmış bir sosyoloji altında milli meselelerin ve yolsuzlukların sandığa rehberlik edeceğini beklemeyelim.
Ekonomiye behemahal çare bulunsun.
Deyip, uyarımızı yapmış olalım.
6 Nisan 2025
Halil Kaya