Dünya Kadınlar Günü deyince bizde ya ölüler yada ne kadar eza cefa çeken kadınlarımız analar bacılar resmedilip dile getirilir. Ya da başta önce aile akla gelir, ölmüş büyükler paylaşılır.
Anneler Günü öyle, Sevgililer Günü öyle, Kadınlar Günü öyle…
Kimisi yazıyla kimisi resmiyle kimisi defalarca kutlar da kutlar..
Birazda eza cefa çekmemişleri ömrü boyunca mutluluk içinde yaşamışları bulup paylaşsanız ya.
Kahkahadan başka gözleri yaşarmamış onu da ipek mendille silmiş, çocukluğu düşeş seten örtülü yataklarda geçmiş şamdanlı beşikler, gümüşten eşikler masal alemi gibi..
Ya hin fikirli cin fikirli kızlara kadınlara ne demeli?.
Kendi cinslerinin önüne set çeken hep banacı fırsatta eşitsizlik içinde nasibi keklenenler elinden çalınanlar boş yere kötülenenler.
Madalyonun öbür yüzünde ne gerçekler saklıdır gizlidir sırdır.
Herkes Napolyonun karısı Josefin'i görür de Dezireeden bihaberdir..
Clinton'un karısı mutlu muydu neden Hilton'da kavga etmişlerdi.
Ya da De Goll'ün ayakkabısı kaç numaraydı aklına gelmez.
Kimse hemşericiliğin birgün ülkeye getirdiği getireceği tehlikeyi aklına bile getirmez düşünmez.
Zararını ziyanını millet olma şuurunda eksikliklerini aklına getirmez.
Bir eyyamcılık bir köhne taraftarlık bir benim işim olsunculuk.
İşte böyle bu durumda benim kutlayacak nem var ki nem kaldı ki?.
Yahu işte kutla gitsin.
Öyle mi?.
Öyle diyorsanız sizler kutlayın ben de beğendi tuşuna basarım..
Hoş tatilleriniz olsun bu hafta sonunda da..
Muradınız olsun hallice mutluca sağlıkca.
Bir şeyler düşünün içinde gülümsetecek duygular olsun keyiflice.
TANRI TÜRKÜ KORUSUN!..