Dili türkü kokan bacılar gardaşlar hardasınız?.
Yüreğimi kamçılayan ağıtlar…
Gece yarılarında üstü çamur altı yağmur yar yolunu bekleyen yüce gönüllü aşıklar hardasınız?.
Hanisiniz sipsi dilli ninniler o ninnilere mani katan nineler harda?.
Uydurma masallar yerine gerçek hikâyelerle büyüyenler.
Uyu yavrum uyanacak günler var diye yavrusunu büyüten anneler.
Harda hardasınız?.
Bir mektup yazdırdım aman Urfalı gızına diye türkü söylerdik ya.
Şimdi bir mesaj yolladım mı demeye başladık..
Zahide gurbanım neremize yetmez bir guru hasır dediğimizde.
Karşımıza gold takımlar zebra perdeler aynalı körük olmazsa ben
gelin gitmem yerine beşibirliksiz sıralarsanız balayısız olmaz mı?.
Gara çadırlardan dubleks dairelere terfi eden tırnakları ojeli kızlar.
Yine Adana'dan ozanımız Abdulvahap Kocaman'ın dediği gibi.
Birde yanıma fino al anneciğim yalınız sokağa çıkamıyorum isteği.
Ve inadı ile ve bu neslin dili Türkçe mi kokuyor yoksa aranjörce mi?..
Böyle işte zaman gelip geçsede sahiplenmek gerekir.
Zaman gelip geçsede bazı değerler zamana uyup gelip geçmemeli.
Ebediyen kalmalı yaşamalıdır..
Güzel dil Türkçe bize!.
Edebi ebedi..
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!..