Ankara'da diplomat olarak çalıştığı yıllarda tanıştığımız Nosriddin Muhammed, çok değerli bir Özbekistanlı yazar ve kültür elçisiydi. Geçen yıllarda vefat etti. Allah rahmet eylesin.
Miladî 996 yılında yazılmış olan ve Farsçadan tercüme ettiği "Hikmetler (Taşkent, 1999)" adlı eseri 09.03.2002'de imzalayıp bana hediye etmişti. Eserin bir kısmını Türkiye Türkçesine aktardım. Oradan seçtiklerimi paylaşmak istedim.
Ebu ALİ İBN SİNA'ya ait olduğu iddia edilen Zafernâme'den seçmeler...
Ben üstâdımdan bir şey rica ettiğimde o sabırla cevap verirdi. Bir gün ona sordum.
- Ey üstadım! Allah’tan ne dilesem ki bütün iyilikleri istemiş sayılayım?
Dedi:
- Üç şey; sağlık, huzur ve zenginlik.
Dedim:
- İşlerimi kime inanıp da teslim edeyim?
Dedi:
- Her yönüyle münasip (liyakatli) insana?
Dedim:
- Kimlerden sakınayım?
Dedi:
- Haset eden dosttan.
Dedim:
- Bizi cennete götürecek şeyler nelerdir?
Dedi:
- İlim öğrenmek ve gençlikten itibaren hak yolunda zikirle meşgul olmak.
Dedim:
- İnsanların nazarında muteber(!) görünen en ayıp şey nedir?
Dedi:
- Kendi ayıbını maharetmiş gibi anlatmak!
Dedim:
- Eğer liyakatsiz bir dosta sahipsek, ondan hangi şekilde uzak durabiliriz?
Dedi:
- Üç yolla… Onunla az görüşmek, hâl hatır sormamak ve ondan yardım beklememekle…
Dedim:
- İşler gayrete mi, yoksa kadere mi bağlıdır?
Dedi:
- Gayret takdire (kadere) sebep olur.
Dedim:
- Gençlerde hangi özellik iyidir ve yaşlılarda hangi hasletler evladır?
Dedi:
- Gençlerde edep/ haya ve coşku, yaşlılarda ise bilgelik ve haddini bilmek evladır.
Merhum Nosraddin Muhammadiev' üstada Allah rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun...
İyi insandı o... "Hikmetler" ile mütenasip şahsiyeti vardı.
Evlatlarına uzun ve sağlıklı ömürler diliyorum.