Sevda… Öyle bir yüktür ki, omuza binmez, doğrudan yüreğe çöker. Kimseye anlatamadığın, diline dökemediğin bir yangın gibi. Herkes seni güler sanır ama sen için için erirsin.
Birini özlemek, bazen bir şarkının kıyısında, bazen geceyi delen bir yıldızda saklanır. Gün gelir, adını bile anmadığın bir duygunun içinde boğulursun.
İşte o zaman tehassür olur adın. Ne tam unutur, ne de tam hatırlarsın. Beklersin. Sebebi olmayan bir bekleyiş gibi…
Belki bir mesaj, belki bir haber, belki de sadece bir tesadüf.
Sevda çekmek, özlemekten öte bir şeydir. Bu, kalbin sabretmeyi öğrenmesidir. Zamanla geçmez; zamanla alışılır. Ve her alışkanlık, biraz da unutmak demektir.
Ama bil ki, her özlem sevda değildir…
Lakin her sevda, bir gün tehassüre dönüşür.
Kalbinizdeki her özlem, dualarınızla rahmete dönüşsün.
Gönlünüzde biriken her tehassür, Mevla'nın rahmetiyle ferahlasın.
Bu mübarek Cuma günü, Rabbim kalbinizi huzurla, yüreğinizi sabırla, yolunuzu nurla doldursun.
Hayırlı Cumalar.